censorship magazine

دیروز قرارم بود, بن بسته غم تنها شعر های غمگین و,  برایش آوردم هی من و من کردی, از صورتت پیداست معلومه که میری, یک قرص سرخ خوردم خدانگهدار عشق, کاش نمیرفتی رو سر من میریخت, آواره برگ زرد غروب و چشمی ت censorship magazine...ادامه مطلب

برگرد و بس کن عشق ، خونه درش بازه......... رو پله ها دعوا ، دستش رو میگیرم.... همسایه جرات کرد ، دخالت کند باز..... دیوث برو اصلا ، یک گوشه میمیرم..... قطب شده خونه ، سه دیقه و نیمه... چشمکه مهتابی ، censorship magazine...ادامه مطلب

جر بده لبخند و,  با تیغ یک گریه باب میل من نیست, ای عشق این هدیه هشت سالمه بانو, هشت ساله شعر میگم پاک از سیاهی ها,  یه آدم دیگم محله رو بستم, شمشیر شعر دستم واژه زیاد خوردم, بی جون و من مستم چس دوده censorship magazine...ادامه مطلب

چهارشنبه 21 تیر 1396 14:53 نویسنده: نیما ایرانی censorship magazine...ادامه مطلب

my instagram :  NIMAIRANI72 

 

 

censorship magazine...

­میچشم هر شب تب را با معده ی خالی.... میکشم هر روز دم عقرب را سیر... طعم این قوطی مشکی من بود... موی ژولیده و شلوار گلی به پای من.... حق من بود خدا ، او بردش به جای من... روی هم چشم و صدای پتک خستم میکرد... ته این مسیر خاکی فرداست... من ندارد باکی ، این دعواست... من و تو... شک با ماست... ترس را میترسم ، رو سمت راست... چشم من بی حرکته ، این یک بلاست.... روی مبل خواب بدی میبینم.... با کلیدت توی قفل ، سحر و میفهمم.... گرم کوبیدن سیگار بازم.... نه تو حرفی داری.... و نه من حوصله ای.... دوش آبی سرد و ، گریه های توی تشت.... قبل بد بود و بد تر از قبل امروز.... دم در نشسته او ، طلبکاره تیغ به دست... و تو گفتی که من در خانه هست.... ما دو دشمن بودیم زیر یه سقف.... دیگه راهی نیست پس.... دیگه راهی نیست پس.... نیما ایرانی censorship magazine...ادامه مطلب

جای شب بخیر گفتی خداحافظ.... و من احمق نفهمیدم قصد سفر داری.... لیوان مشروبم را به جام خالی تو میزنم.... اما توی این زندگی ، خبری از سلامتی نیست.... همه بیمارند... میکشم سیگار... میکشم پتوی نرمی رویت... و میبوسم پیشانیت را آرام.... مثل همه شب ها تو یخ بودی... بی صدا سریالی در حال پخش.... گاز ، این رفیق ناباب و کثیف.... میله ی بافتنی ات را کشتم با هوس.... مجسمه ای شدم که تنها اشک میریزد.... مغز من واقعا از کار افتاده است.... تو هم دیگر نفس نمیکشی.... من هم نمیمانم دگر... نیما ایرانی censorship magazine...ادامه مطلب

به کوتاهی بهمن... به داغی شعله اش با تو... و به آسمان آبی همراه ما.... حسودی میکنند خدا و فرشتگانش... من و تو یک جمع بی نیازیم... من با تمام دنیا قهر کرده ام... و دایره ی سفید شب را سهم مان میدانم.... رفیق بازیم با ستاره ها را کنار گذاشته ام به خاطرت... چه زیباست ظاهرت... تو بهترین قسمت از راستی... عشق از من میپرسد که چرا در بندند... هم ریشه هایت... و من جوابی ندارم... خواب پر هذیان من ، نام تو را فریاد میزند.... به دادم برس.... ای کاش که شعر ، مرهمی روی کمر های پر از خون باشد... من و تو شاد به بوسیدن و آنان خسته... تو بکن دعا به درگاه نفس.... تا که شاید بشکنیم با هم قفس.... تا که زن باز شود یک معجزه.... نیما ایرانی censorship magazine...ادامه مطلب